12 Ocak 2015 Pazartesi

Merak!

Kızım vitrini keşfediyor!

Bebeklerdeki merak duygusunu hayranlıkla izliyorum. Öyle hevesliler ki bir şeyler öğrenmeye! Sürekli yeni şeyler keşfetmek için çabalayan bu küçük insanlar büyüyünce, "Amaan banane yaa! Bunu öğrensem ne olur öğrenmesem ne olur!" diyen bıkkın, bezgin genç bireylere dönüşüyorlar :( Ne kadar acı!

Bunun sebebi hevesliyken karşılarına çıkan engeller! Çok engellenen bebekler, okula gitmek istemeyen çocuklara, hayattan bıkmış gençlere dönüşüyorlar. Tabii bu dönüşümde bir çok etken var, ben sadece birinden bahsediyorum; köreltilmiş merak duygusu! Uzman Pedagog Adem Güneş'in merak duygusu hakkında yazdığı şu makaleyi okursanız birazdan anlatacağım şeyleri neden yaptığımı daha iyi anlamlandırabilirsiniz. Aksi taktirde "Bu çılgın kadın ne yapıyor yahu? Çocuk istedi diye bu duruma gelinir mi?"  soruları beyninizde dönebilir, uyarayım :)

Bizim kız bir süredir vitrini açabiliyor, açmakla kalmıyor, boyunun yetişebileceği her şeyi inceliyordu. Fakat vitrin olduğundan çoğu şey kırılınca kendisine tehlike yaratabilecek durumdaydı. Dolayısıyla çoğu zaman engellemek zorunda kalıyordum. Bu yüzden vitrinin bir tarafını tamamen boşalttım ve plastik bardaklar koydum. Tabii hanım efendiye yetmedi :) Diğer tarafa sardı bu sefer. Hafta sonu babası kızının merakını gidermek için alt raftaki bütün tabak çanağı önüne serdi ve canı sıkılana kadar oynattı. Sonra onları da kaldırdık ve oraya da kırılmayacak şeyler koyduk.

Bu gün yine vitrinler açıldı. Bu sefer hanım efendi üst raflara merak saldı. İlla oraya ulaşacak, onlarla oynayacak. Baktım olacak gibi değil, indirdim hepsini. En küçük bir şey kalmadı raflarda. Mutluluğu görmeniz lazımdı :)

Her şeyi tek tek inceledi, açtı kapattı, birbirine vurdu, ağzına soktu...

Sonra vitrinin içine girmek istedi, uzun bir süre orada oynadı. Bu resimde biblo gibi çıkmış :)

Tehlike yarattığı için vitrinin camını çıkardım, yere koydum. Onun üzerine çıktı, dans etti :)

İşte vitrinimiz yere serilmiş hali :)


Azra uyuyunca hepsini kaldırdım, vitrinler şuan bomboş. Oyuncaklarından koydum bir kaç tane. Aslında oyuncak çay takımı falan koysam çok tatlı olur :) Gelenlere onlarla servis yaparız artık napalım :)




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

4 yorum:

  1. Sevgili Hanımefendi,
    bloglarınızı okuyorum fakat sizin kızınızı diğer bebeklerden ayıran özelliği bir türlü göremedim.O yaştaki çocukların sergileyeceği davranışları sizin kızınız normal bir şekilde yerine getiriyor.Bunda ilgi çekecek keşfedilecek yada abartılacak herhangi bir durum yoktur.Bir çocuğun eline bir cismi verdiğinizde doğal olarak onu sağa sola savuracak inceleyecek ve fırlatıp atacaktır.Kısaca demem o ki sizin kızınızı diğer çocuklardan ayıran hiçbir özellik yoktur.Sizin uyguladığınız bu yöntemde farklı olan bir etkinliği ben göremedim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım yanlış anladınız beni. Ben kızıma farklı bir bebek demedim ki! Farklı olması için bir çabam da yok, tek istediğim olması gerekeni olsun, ruhu karartılmış biri olmasın! Bütün bebekler merak eder, bende bunu söyledim zaten, hatta bu yorum yaptığınız yazının başında da yazıyor. Farklı olan şey bence benim tutumum. Yani "cıssss, o ellenmez, bırak onu! Kırarsın, dökersin, yapma, etme" demek yerine, merak ettiği şeyleri keşfetmesini sağlamaya çalışıyorum. He sizde benim gibi davranıyorsunuzdur, saygı duyarım. Ben bu şekilde davranılması gerektiğini düşündüğüm ve çevremde bu tarz davranış göremediğim için yazıyorum bütün bunları.
      Bunların yanında belki kızımın davranışları beni şaşırttığından bazen heyecanla anlatıyorum bazı şeyleri, abartıyor olabilirim. Fakat o benim ilk bebeğim ve bunlar ilk tecrübelerim. Onun her hareketi beni heyecanlandırıyor ve paylaşma ihtiyacı duyuyorum. Siz pek hoşlanmadınız sanırım fakat ben hislerimi paylaşmaya devam edeceğim. İyi günler dilerim

      Sil
  2. bütün yazılarınızı okuyorum.. benim yazılarınızdan öğrendiğim ve çıkarttığım sonuç sizin bebeğinizin değil anne olarak yaptıklarınızın farklı olduğu..çok eğitici ve öğretici bir blog. ve hiç bir yazınızda çocuğunuzu överken görmedim. sanırım okuyan kişi tamamen ön yargıyla okumuş ve tahminen karşılaştırma yapmış. herkesin çocuğu kendisi için mükemmeldir tabiki. bence blog sayfanıza eleştirel bakılması da güzel tüm yazılarınızın bi çok kesim tarafından okunduğunun kanıtıdır. sizi tebrik ediyorum. ayrıca yaptığınız uygulamalar türkiye standartlarının üstünde..ben daha bu güne kadar ortalığı pirince bulayan çocuğuna kızmayıp da o anı fotoğraflayan çok az anne gördüm.. yada halıya pekmez dökülünce buna gülen ... yada bu şekilde planlı evde eğitim veren ... bi çok anne zamana bırakıyor çocuklarının gelişimini ancak zamanla fiziksel özellikler gelişir. zihinsel aktivitelerde gelişir tabi fakat fiziksel büyümenin bir sınırı vardır, zihinsel büyüme ise sınırsızdır. fizyolojik olarak sizin çocuğunuzun şuanda belki diğer çocuklardan farkı yoktur. gelişim olarak ve tepki olarak aynı periyotları gösteriyordur. tıp fakültesinde yüksek lisans yapan biri olarak şöyle söylemek istiyorum ki ilerleyen yaşlarda çocuğunuzun diğer bir çok çocuktan zihinsel olarak gelişimde önde olduğunu, sanat duygusunun çok yüksek olduğunu göreceksiniz.en önemli eğitim 4 yaşına kadar olan eğitimdir. çocuk 4 yaşına kadar naturel tepkiler verir ve birikim yapar. 4 yaşından sonra ise birikimlerini sergiler. sizin bu blogda anlatmaya çalıştığınız 4 yaşına kadar ki süreçte yapılması ve yapılmaması gerekenler.. benim bloğunuzdan anladığım budur.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım teşekkür ediyorum yorumun için. Beni anlayan birilerinin olması güzel :) Ben kızım için elimden geleni, bildiğim kadarıyla yapmaya çalışıyorum, eksikliklerim muhakkak vardır fakat içim rahat.
      Verdiğin bilgiler çok önemli gerçekten, ilk 4 yıl çok hassas. Keşke herkes bu hassasiyete göre davransa çocuklarına.

      Sil