11 Haziran 2014 Çarşamba

Kızım 7 aylık oldu :)

Gecikmeli bir ay dönümü yazısı oldu maalesef ama hiç olmamasından iyidir :)

Yine ne olduğunu anlamadan bir ay geçti. Bu ay bizim küçük hanım iyice hareketlendi. Eli kolu hiç durmuyor. Oraya uzan, şunu çekiştir, bunu fırlat, oyuncakları alayım derken yüzüstü yere yapış, annenin saçına dal, utanmadan babanın saçını da yol gibi işleri hiç bitmiyor. Ama hala dönmüyor anam dön-mü-yor! Dönmeden yürüyen bebek var mı ki? Bizim kız başarabilir gibi :) Gerçi babasının iddiasına göre bir defa döndü ama ben göremedim :( Görmediğim şeye inanmam :)

Bir yere tutunup kendini ayağa kaldırabiliyor.Tutunarak ayakta dengeli bir şekilde durabiliyor. Baya net adımlar atıyor! Yürümeye çalışırken çok heyecanlanıyor ve o kadar komik gözüküyor ki :) Yer çekimsiz ortamda yürüyormuş gibi o küçük bacaklarıyla kocaman adımlar atıyor. Bayılıyorum :) 

Uykusu bir ileri iki geri! Bazen kendi kendine uyuyor, bazen emmeden gözünü kırpmıyor! Her gün kendimle mücadele halindeyim! Ağlamasına dayansam uyuyacak belki ama çoğu zaman dayanamıyorum! Aslında bu onun iyiliği için ama işte ana yüreği :) Babasına kalsa 3 günde alıştırmıştı valla! Buarada açık havada uyumaya bayılıyor!

Hala oturup güzel bir ek gıda yazısı yazamadım ya kızıyorum kendime! Gerçi henüz tam bir sistem oluşturabilmiş değiliz. Genelde günde bir defa ek gıda alıyor. Arada yemeklerimizin tadına bakıyor ama doyumluk değil! Öyle aç kalıyormuş gibi bir durumu olmadığından ek gıdaya yüklenmiyorum ama bazen doğru mu yapıyorum diye düşünüyorum. Sevgili doktorum Kadir Tuğcu sayesinde anne sütünün bebeğim için diğer bütün gıdalardan daha yararlı olduğunu biliyorum o yüzden gönlümü rahat tutmaya çalışıyorum.

Müzik dinlemeye ve annesinin şarkı söylemesine bayılıyor! Kendide müziğe ıııı ııııı diye eşlik ediyor :) Bazen kendini sallayarak dans bile ediyor :)

Çooook gıdıklanıyor :) Ben kahkaha atınca o da atıyor. Kulağına fısıldanmasına bayılıyor :)

Sinirlenince elindeki oyuncağı çok sert bi şekilde yere yada başka bir yere vuruyor! Bazen resmen söyleniyor, ağlar gibi bir şeyler söylüyor :)

Yabancılama durumumuz epey bi var. İlk kez gördüğü biri kucağına alınca önce kendini geri atıyor, dudak büküyor ve etinden et kopmuş gibi ağlamaya başlıyor :( Bende böyleymişim, annesine çekmiş yavrum! Ama şükür ki öyle uzun sürmüyor alışması. 1 saat sonra problem kalmıyor :)

Gün be gün gözümün önünde büyüyor, çok güzel bir duygu... Onunla gurur duyuyorum!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder