Vay arkadaş... Derlerdi de inanmazdım... Öyle yatağa koyunca duran bebek en iyisiymiş :) Bizim prensesin emeklemeye başlamasıyla benim az olan boş vaktim neredeyse hiç kalmadı. Bütün gün bir o benim peşimde, bir ben onun peşinde dolaşıp duruyoruz. Uykusu da günde bire (bazen 1,5) düşünce, uyur uyumaz bir kaç işimi tamamlamaya çalışıyorum. Dolayısıyla yazı yazmakta çok zorlanır oldum, içim içimi yiyor...
